Ben Aşkım Şiiri - Mehmet Ayman

Ferhat benim ile deldi dağları
Mecnun benim ile geçti çölleri
Kerem benim için aştı yolları
Aşığın dizinin dermanıyım ben

Mevlânâ semâya benimle durdu
Yunus dillerini benimçün yordu
Arayan şifasın benimle buldu
Yaralı kalplerin devasıyım ben

Bir dem pervaneyle ateşe uçtum
Bir dem Yusuf ile kuyuya düştüm
Bir dem Züleyha’da yolumu şaştım
Yakub’un gözünün ziyasıyım ben

Hallaç gibi bir dem dar’a çekildim
Muhammed’le birlik gâr’a çekildim
Bülbül-i Şeydâ’yım zâr’a çekildim
Mahzun gönüllerin gedâsıyım ben

Kimi zaman gezdim gurbet ellerde
Kimi zaman türkü oldum dillerde
Kimi zaman name oldum tellerde
Aşığın sazının âvâzıyım ben

Allah vermeseydi beni âdeme
Âdem gark olurdu mutlak ademe
Mü’minler duruyor benle kıyama
Allah’ın mümine ihsanıyım ben

Lâ mekânım, yurdum da yok yuvam da
Bir dem Leylâdayım bir dem Mecnunda
Eğlenemem saf olmayan gönülde
Aşığın gönlünde kalıcıyım ben