Ben Aşkı Ülkü'den Bilirim

BEN AŞKI ÜLKÜ'DEN BİLİRİM

Alyuvarlarım kanar
Cehennem düşer kalbime
Hücrelerim yanar
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Bir noktasında karanlığın
Dönmeyi unutur dünya
Geceler uzar
Ve şahdamarımda açar güllerin
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Ateşini, acısını, hasretini
Ve sancısını umutsuzluğun
Çaresizliğin...
Ve sessizliğini, suskunluğunu senin
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Kanın kırmızısını, gecenin karasını
Buz tutmuş grilerde gökleri
Derin çukurlarında yolları
Uçurumları, açmazları
Pişmanlıkları, çaresizlikleri
Kuytularında yalçınlıkların sarp kayaları
Yüreklere çarptığında rüzgârı
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Uçurum boylarında savrulan tipiler
Kara düşmüş kır çiçekleri
Bir uzanır bin düşersin
Tutamadan...
Tutunamadan...
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Nasıl susar yürekler
Oturur gözlerinin yaşında içine hasret
Bulanık sellerde kudurur taşkınlar
Ve kalp bir çalışır, iki durur
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Sen dağları delersin
Geçersin en susuz çölleri
Kuyu diplerine düşer sende gökyüzü
Züleyha'nın bıçağında kan ile yazılır yazın
Dişlerin çekilir Aslı'nın kucağında
Sen aşka yürümeyi bilirsin
Ben aşkı Ülkü'den bilirim

Geceleri güneş, gündüz yıldızlar batar
Yine de gözlerin batmaz yüreğimden
Dereler dökülür nehir olur
Bir damla vermedin diye elinden
Badeler dökülür zehir olur
Yaren olmazsın sen bana
Hasret olursun…
Aşk olursun...
Ben seni geçmişten, gelecekten
Ben aşkı Ülkü'den bilirim