Ben aşkı böyle yaşamak istemezdim
Çıkmaz bir sokakta kaybolmak
Ve dönüp dolaşmak çaresizlik girdabında
Bile bile yok olmak tükenmek...
Benim de pembe düşlerim vardı,
Nerden bilirdim karaya dönüşeceğini
Hayatın bu kadar acımasız olduğunu,
O nu tanıdıktan sonra anladım.
Bu deli yüreğim düşünmedi oluru olmazı
Bakmadı ne geçmişe ne de geleceğe
Oysa rotasını kaybetmiş bir gemi gibi,
Kaybolmak vardı sonunda bu aşkın.
Ben de kayboldum artık bittim tükendim
Ölmeden mezara girmiş gibi çaresizim
Kurşuna dizilecek bir mahkum gibi
Elim kolum bağlı ölümü beklemekteyim.
Hadi diyorum ne duruyorsunuz vurun artık
Vurun ki çaresiz bu beden can versin
Ve bu sevgi sonsuza kadar
Bir yerlerde yaşasın.
27-8-2005
Bahar YağmurKayıt Tarihi : 25.7.2006 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİK EDERİZ...
SEVGİLERLE...
Ölmeden mezara girmiş gibi çaresizim
Kurşuna dizilecek bir mahkum gibi
Elim kolum bağlı ölümü beklemekteyim.
Çaresizlik ah bu çaresizlik, çıkış yolu ararken yeniden çaresizlikle karşılaşmak ne kadar acı bu çaresizlikleri dizelere öyle güzel yerleştirmişiniz ki okurken sizinle birlikte isyan ettim çaresizliklere sizinle hüzünlendim. Yüreğinize sağlık tebirk ediyorum kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (3)