Derya kuzusu değil asker ocağı.
Ah orada özlenir ana kucağı.
Sabit kalır günler geçmez burada.
Tezkere almak için bekle şafağı.
Ben askerim, ben Mehmet’im ben askere giderim.
Askerlikten korkana ben, yiğit mi, erkek mi derim.
Sonbahar gelince, yapraklar bile düşüyor dalından.
Ölüm gelince demek ki, bizde ayrılacağız diyardan.
Kabul ettiğimizi söyle sekte fiilen, uygulamak zor geliyor neden.
Bu can bu beden, bu ruh ona kuldur, o seni beni, herkesi yaradan.
Askerde hasret özlem, hiç çekilmiyor.
Durmuş kalmış günler, sanki geçmiyor.
Dağlara taşlara, feryat edersin boşuna.
Ne yapsan faydasız, sesin duyulmuyor..
Kayıt Tarihi : 1.3.2012 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerimi okumak için uygulamayı indirebilirsiniz.. https://play.google.com/store/apps/details?id=com.sairselcukseker&hl=tr https://sairselcukseker.blogspot.com/
![Selçuk Şeker](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/01/ben-askerim-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!