Ben Aşık Ben Sevdalı Şiiri - Menekşe Gülay

Parlıyordu binlerce yıldız gökyüzünde,
Tüm yıldızlardan en güzeli sen din.
Işıl ışıldın aniden kaymıştın yüreğime,
Bakışlarınla, gülüşlerinle, sözlerinle,
Gizemli halinle, ben seni sevdim.

Aşkın bir yüzü gözyaşıdır derler,
Bense yağmurları yağdırıyorum yeryüzüne,
Seni sevdiğimi haykırıyorum sensizliğe,
Aşkımı haykırıyorum olmadığın günlere,
Ben seviyorum sense bakmıyorsun yüzüme.

Ben hayallerde, rüyalarda sevdim seni,
Bu aşkta, bir cennet kurdum ikimize,
Renk renk çiçeklerle döşedim bahçeyi,
Sevdamızdı kırmızı güller, süslemişti heryeri,
Yüreğimle seslensem bile, duyardın beni.

İsmini yazdım kalbime, görmesinler diye,
Seni almasın ben den hiçkimse, kal gizlice,
Benim olmasanda biliyorum yüreğimdesin,
O kadar yakınsın ki bana, sesin kulağımda,
Herkesi sen sanıyorum inanmasanda.

Bir kuş olsaydım ayrılmazdım hiç yamacından,
Şarkılarla uyandırırdım öperdim yanağından,
Bir tane kırmızı gülü, bırakırdım yastığına,
Ben gibi koklayasın ayırmayasın diye yanından,
Gözlerine baktığımdaysa, anlardın nasıl yandığımı.

Bu aşk yalnızca benim, sen yaşamıyorsun çünki,
Yananda ben, aşıkta ben, sevdalı yine ben,
Yangınlar beni içine aldı seni değil,
Közde kalan benim yüreğim, benim bedenim,
Ben aşık, ben sevdalı, sense bendesin güzelim.