Ben âşığım Yaratana Şiiri - Mehmet İslami

İstikrârsız değilim ben
Hududumdan koşamam ki
Seçilmiş mücevhersin sen
Sen olmadan yaşamam ki

Ben âşığım Yaratana
İmân membaı vatana

Bu âşk; rûhun hayâtıdır
Yoksa; Vakti seatıdır
Yedi kat yer-gök katıdır
Menfezimden taşamam ki

Ben âşığım Yaratana
Küfrü çukura katana

Elimde kâlemdir sazım
Elif Nûn, Mîm, Kâf, Fe sözüm
İnci, mercan döker gözüm
Okyanusta coşamam ki

Ben âşığım Yaratana
Düşmana kurşun atana

Keser dönerse sap döner
Dönmemektir esas hüner
Zümrüdü Ankalar tüner
Hikmetidir; şaşamam ki

Ben âşığım Yaratana
Zülfikârı pırlatana

Ben Türküm türkü söylerim
Ataş atılan köylerim
Söndürmeğe azmeylerim
Nefs peşine düşemem ki

Ben âşığım Yaratana
Gül eyleyip kar atana

Atam Âdem Babam Rasûl
Sus diyorlar, bumu usûl?
Damızlık! Eyledi fosil
O na sofra döşemem ki

Ben âşığım yaratana
Seri verip sır tutana

Âşkır felekleri tutan
Âşktır mülk-ü Karun yutan
Eyyûbî Âşk dert kurutan
O cevhersiz pişemem ki

Ben âşığım Yaratana
Küfrü nârına atana

Îlmi LEDÜN İLÂHÎ’dir
Babında Âli sahîdir
Şehir-i îlim dâhîdir
O’nsuz höyük aşamam ki

Ben âşığım Yaratana
Kale, beden, sur atana

Her çiçeğe meyilim yok
Dünya için değilim çok
Metâına eğilim yok
Gülzârımı deşemem ki

Ben âşığım Yaratana
Kinim remil, fal atana

Dinleyipte duymayana
Şeâire uymayana
Saygıdeğer, saymayana
Zemherirdir kış demem ki

Ben âşığım Yaratana
Eblehe şamar atana

İSLÂMİ’yim; yazacağım
İnceleyip süzeceğim
Küfr düzeni bozacağım
Dört ayaklı kuş demem ki

Ben âşığım Yaratana
Sıratta koçtur katana