Yüreğimin etrafındaki sis perdesi yavaş yavaş aralandı bugün,
Artık Küçük Su Kasrı’ndan Rumeli Hisarı’na uzanan mehtabı görebiliyorum.
O ışıklı ay ve su yolundan bir kız yüzmekte bana doğru;
Bir deniz kızı, bir ay kızı…
Öyle sakin, öyle muhteşem bir endam içinde gelmekte ki;
Haram bana gözlerimi kırpmak,
Bir saniyesini bile o eşsiz anın kaçırmak.
Boğaziçi’nin bu yürekleri hoplatan sımsıcak akşamında,
Kediler şahit mutluluğuma.
Öyle samimi, öyle içten bakıyor ki yüzüme;
Artık ne geceler korkutur beni,
Ne vahşi bakışlar, ne acılar, ne de ihtiras dolu intikam oyunları…
Ben bir deniz oğlanıyım artık
Bebek sahilinden bana açılan kollara,
O mehtaplı yoldan deliler gibi koşmaktayım.
O ışıklı ay ve su yolundan geçerken ben,
Bir aşığım, bir ressam, bir şiir, bir mutluluk abidesi…
Ben artık bir sevdayım...
Kayıt Tarihi : 16.9.2006 15:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!