Ben artık ben değilim.
Gülümsemelerimi aldı hayat benden.
Tüm renklerim seninle birlikte gitti, siyaha tutsak kaldım.
Saçlarında kayboldum sanki.
Yağmurdan sonra toprak kokusundaki huzur seni hatırlatır bana.
Sarılırım kokunun sindiği yastıklara, sırılsıklam seyrederim seni yağmurların altında.
Kalemim ise oksijenim, sen akciğerim, kağıtlarım yokluğun, gözlerin gökyüzüm.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta