Ben artık ben değilim.
Gülümsemelerimi aldı hayat benden.
Tüm renklerim seninle birlikte gitti, siyaha tutsak kaldım.
Saçlarında kayboldum sanki.
Yağmurdan sonra toprak kokusundaki huzur seni hatırlatır bana.
Sarılırım kokunun sindiği yastıklara, sırılsıklam seyrederim seni yağmurların altında.
Kalemim ise oksijenim, sen akciğerim, kağıtlarım yokluğun, gözlerin gökyüzüm.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
