Ben Artık Şiiri - Yüksel Bey

Ben artık anlatamıyorum söylemek istediklerimi
Boğazımda kekremsi bir tat, bir kilit yüreğimde
Üşürüm hasret olurum kendime
Donar bakışlarım, donar haykırışlarım, donar yakarışlarım

Ben artık anlatamıyorum hislerimi
Bir sızı var bedenimde, bir acı yüreğimde
Birer çiğ damlası donmuş gözlerimde
Yarasına figan düşmüş bir serçe ürkekliğinde
Öylesine yaralıyım ki dost ölesiye

Ben artık şiirler yazamıyorum eskisi gibi
Bir hüzün var kalemimde, bir ızdırap yüreğimde
Yolum sarp derin uçurumlarda
Duru bir göl kimi zaman
Kimi zaman kıyılara çarparak sakinleşen hırçın bir deniz

Ben artık gülemiyorum eskisi gibi
Kanadından berelenmiş bir kuş misali
Uçarken acı çeken
Yüküm ağır dost, yüküm büyük
Yüküm sevgi

Bir türkü dolanır dilime gece olunca
Uzak diyarlardan seslenir sesim
Hissettikleriyle yol bulma telaşında sessiz yüreğim
Hep uzakta kaldı özlemlerim, özlediklerim
Artık ateşe verdim yüreğimi ama yakmadım içindekileri

Ne akıllıyım, ne safım, ne aptalım
Belkide unutmak tek tesellisidir yalnızlığın
Güneşi bir kadeh şarap gibi yudumlayıp
Delice sarhoş olmak
Belkide tek çaresidir imkansızlığın.