Ben Annemin Şiiri - Melahat Çetinkaya

Ben annemin tek kızı,
İşvesi nazı iki gözüydüm.
Gidemediği okul,sökemediği yazı,
gülmeyen kaderinin gülen yüzüydüm.

Gelecek düşlerinin aydınlık penceresi,
Umut türkülerinin güftesi bestesiydim.
Haksızlığa,zulume biat etmez nefreti,
Onun direnen yanı,isyan sesiydim.

Annemin çığ altında kalmış kadın yanıydım.
Sessiz çığlıklarının,sesi onaranıydım.
Baskıyla köreltilmiş aşk güdüsünün
Gençlik hayallerinin yaramaz ceylanıydım.

Ben onun nar tanesi,nur tanesiydim
Yemeyip yedirdiği,içmeyip içirdiği
Dünyalara bedel bir tanesiydim.
Onurla anlattığı yegane hikayesi,
Nasırlı elleriyle dikerek büyüttüğü,
Mutluluk ağacının tek meyvesiydim.