Ben suskun yüreklerin sessiz çığlığıyım.
Ben karanlık, soğuk ayaz gecelerin
Fırtınalarda yolunu kaybetmiş teknelerin
Yol gösteren şimal yıldızıyım.
Gönlünden geçenleri dile getiremeyenlerin
Sımsıcak bir aşkı bulurum belki diye bekleyenlerin
Avuçlarında özlem ve hasretle boyun bükenlerin,
Kaderine rıza gösteren yalnızlığıyım.
Ben üzerime yakıştırılanlarla yola çıkan KADINIM.
Ben, yaşamın bende başladığı yüce gücüm.
Acı ve kedersiz geçmez ki bir günüm.
Ben her taşın altında omuzu olan KADINIM.
Ayazda , karda güneşe uzanan kardelenim.
Fazla değil biraz sevgiye , özene yürekten gülümserim
Bir verildiğinde, karşılıksız bin verenim.
Ben yaşamın ta kendisi, KADINIM , HAYAT ' ım.
Ben doğanın anayasasıyım.
Ben erkeğin ADAM olduğu yerde KADINIM...
Kayıt Tarihi : 6.4.2020 16:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!