Ben Anamdan Öğrendim
Ben anamdan memleket özlemi öğrendim,
Her sabah ezanla uyanan sokakları sevdim.
Toprağın kokusunda, rüzgârın şarkısında
Kaybolan yılları, dönüp duran zamanı hissettim.
Anamın elleriyle yoğrulmuş ekmek gibi
Sıcacık, güvenli, hep evimdeymiş gibi…
Her “gel evladım” dediğinde
Bir parça memleket kalbime yerleşti.
Gözlerimde uzak köyler, dağlar, dereler,
Dillerde türküler, yüreklerde hatıralar.
Ben anamdan öğrendim,
Özlemi sevmek de bir erdemdir,
Ve memleket, insanın en derin yurduymuş meğer…
Moderatöre Bildir 151.135.188.181 (?)
Kayıt Tarihi : 2.11.2025 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!