Ben Anadoluyum...

Ben bozkırların rüzgarıyla savrulup
türkülerin yüreğinden fırladım.
Zeynep Hatun'un yemenisine desen olup
menekşeden sümbüle zıpladım.

Ben Anadoluyum;
Davarın başında kaval çalan
elimde çubukla eşeği dama sokan
Her çığrıda otlaklara ıslık çaldıran.

Bacılarım süt sağarken ineğin altında
Ben orak sallarım tarlada.
Ben, Kara Bahattin'in oğluyum
karakıza, karakaçana meydan okuyan...

Ben Anadoluyum; Ege'de, Doğu'da
kimi zaman zeybek,
kimi zaman halaydayım kolkola.
Davullar vururken yaylalarda
yüreğimi savururum kovanlarla.
Karadeniz'de gezerim kemençenin yayında
ezgiler dökülürken dudaklarımdan
Ben, divanece gezinirim
Anadolumun topraklarında...

Köy yerinde adettir ya,
Babam geç yazdırmış nüfusa
Ha Ali, ha Hasan,
Adım ne olursa olsun
Ben bu yaylaların çocuğuyum
Kanıma işlemişken 'ay' ile 'yıldız'
Bu uğurda can verenlerin torunuyum...