Ben Anadolu Çocuğuyum,Türkü Söylerim

Dolunayın en parlak hali gibiydi gözlerin
İçinde yaşanmamış yılların yansımaları
Yüreğimin buzları çözülüverdi apansız
Uçup gittim uzak yıldızlara
Avuçlarımın içinde sımsıcaktı ellerin...

Mutluluğun everestine çıktık senle
Bedenimizin en sıcak istekleriyle sarıldık
Yüz seksen kilometre hız yaptı duygularım
Önüne çıkan zamanı,anıları
Yıkıp geçti dönemeçlerinde...

Paylaşmak istedim asırlık sevdamı tüm sevenlerle
Yine çocuksuz heyecanlarım tarifsiz
Tüm sevenlerin gözyaşları doldurdu satırlarını
Sanal gerçekliğin içindeki on-line aşk öykümüzün...

Oysa sen erişilmezi istiyordun,bense sadece seni
Sen her şeyin olsun istiyorsun,bense sadece aşkım
Tattırdığın mutluluk ötesinin bedelini
Acılarla ödettirmek ister gibi
Koyup gidiyorsun yüreğimi en büyük yalnızlıklara...

Ben yasyamuk dünyayı dümdüz gördüm aşkınla
Sense dolunayı bile yamultun öfkenle
Onüç sayısını hep uğur sayım bilirdim
Ondördüncü yansımanda inandım
Onüçün uğursuzluğuna...

Ayın ondördü gibi hala seven yüreğim
Bütün sırlarını açmadı mı sana
Değmez mi yaşadıklarımız koca bir ömre
Yoksa kalan ömrüm mahkum mu olacak
Gözlerimin ütopyasına....

Tek gerçeğimsin,öyleydin,öyle kalacaksın
Ben rüyalarına geleceğim davetsiz misafir gibi her gece
Yüreğimi usulca bırakıp minik avuçlarına gideceğim...
İstersen ihanet et bu aşka,
Sar başkasını yokluğumda kollarına...

Ben anadolu çocuğuyum
Türkü söylerim ayaza çalan sabahlarda aşkıma
Yanık yüreğimin en deli sesiyle...
Ağıtlar yakarım sabahlara dek uykusuz
Bir büyük aşk hikayesi bıraktım
Senin yaşadığın şehrin
Islak arnavut kaldırımlarına....

ağustos 2004/hatay-izmir
murat nail güney