Ben Anadolu Şiiri - Coşkun Koçhan 2

Asırlardan beri dillerden dile.
Söylenen sözümle ben ANADOLU
Hasret ateşiyle gönül günüle.
Tutuşan közümle ben ANADOLU

Asya içlerinden bu can vatana,
Zerre toprağına kanın katana.
Bir can sevgiyle yürek yakana,
Benzeyen özümle ben ANADOLU

Kınalı ellerle inceden ince,
Sevgisi işlenmiş yaşlıya gence.
An olur da vakti zaman erince.
Şahadet yazımla ben ANADOLU.

Sulasın toprağın kan ile yaşım.
Yoluna koymuşum, bu garip başım.
Alın terim ile yoğrulmuş aşım.
Ekmeğim tuzumla ben ANADOLU.

Yürek sevda ile düşünce aha.
Merttir yiğittir dalmaz eyvaha,
Yağız atlarım kalkınca şaha.
Yükselen tozumla ben ANADOLU

YUSUFOĞLU çokça söylenir dilde.
Yürek yâre vermiş ne kalmış elde.
Sevda ile coşmuş deli gönülde.
Dopdolu gizimle ben ANADOLU

Yusufoğlu