Ben 'Ana' Doluyum Şiiri - Muzaffer Şanver

Ben içli havaların
Çocuğuyum
Ben (Ana) doluyum.
Nafaka peşindeyiz
Gençler, ihtiyarlar,
Gelinler, kızlar,
Bu kriz ortamında
Serçeyi besler mi yazlar?

Güneş beni avucuna
Aldığı günlerde
Ay ışığında kavruldum.
Yağmurlu havalarda,
Filizlenip doğruldum.
Gâh terledim zemheride
Gâh üşüdüm eyyam buhurda
Deniz oldu “su’ya”
Kış oldu “kar’a”
Hasret kaldım
Köyümün topraklarında.
Ben (Ana) doluyum
Ben unutulmaz hatıraların
Çocuğuyum…

Hani benim ot kokan arabam?
Harman zamanı saman,
Güz mevsimi pekmez kokan
Havalarım?
Ya taşlı tarlamızın tozlu yolları,
Gölgesinde soluklandığımız
Söğüt ağaçları…

Ben dolu doluyum.
Suyu incecik akan derelerin
Çocuğuyum.
Ben (Ana) doluyum…

22.10.2001