Ben Aksa'yım Şiiri - Ahmet Kar

Nice hükümdarın, sultanın, mazlumun mabediyim.
İslam bana doğruldu, benim İslam'ın ilk secdesi …
Benim için yatar bu topraklarda gönüllü kölelerim,
Bende büyür umutsuz çağın umutlu sabisi.
Ben Ulu Nebi'nin kalbinden yükseldiği Aksa'yım!

Dört yanımdan kuşalttılar beni,
Alnı secdedeyken ümmeti Muhammed’in.
O rahmet koruyorken beni,
Namahrem eli değer mi hiç, zalimin?
Ben Ulu Nebi'nin kalbinden yükseldiği Aksa'yım!

Koşmuş; geliyor on yaşında Muhammed'im, Ahmed'im,
Ölmeden vermem diyor, o benim kalbim.
Asırlardır sürer ve sürecektir bu direnişim,
Gücü yeter mi beni yıkmaya, o zalimlerin?
Ben Ulu Nebi'nin kalbinden yükseldiği Aksa'yım!

Beni islamdan uzak, yalnız mı sandınız?
Bir el uzanacak olsa, kesilmez mi sandınız?
Ölümden korkacak ümmet mi aradınız?
Elbet bir gün bitecek bu ahvalim, bu derdim,
Ben Ulu Nebi'nin kalbinden yükseldiği Aksa'yım!

Ahmet KAR