Ben Akasya Ağacıyım Şiiri - Hikmet Tunç

Ben akasya ağacıyım
Sakarya caddesindeyim
Gölgemde boyacılar var
Gitmezlerse ne yapayım.
Tomurcuğum sevda kokar
İnsanlar çeker içine
Çeşmeden su içer durur
Bir tas dökmezler köküme.

Ben akasya ağacıyım
Sakarya caddesindeyim.
Gece huzur yoktur bana
Belanın tam yerindeyim.
Akşam sarhoşlar dolanır
Düşen belime sarılır.
Polisle çatışma başlar
Kurşun gövdeme saplanır.

Ben akasya ağacıyım
Aşıkların durağıyım
Kavga filan ürkmez beni
Bende birazcık deliyim.
Yanı başımda bir havuz
Köklerime su çekerim.
Aklına gelmem kimsenin
Gece AY la dertleşirim.

Ben akasya ağacıyım
Sakarya caddesindeyim
Barların orta yerinde
Sohbetlerin konuğuyum.
Kimi felsefe konuşur
Hayatın sırrını arar
Kimisi vatan kurtarır
Vatan millet Sakarya der.

Ben akasya ağacıyım
Ankara’da bir yerdeyim.
Sokak çocuklarının bile
Vazgeçilmez mekanıyım.

Diyeceğim o ki size
Körpe iken düştüm dile
Yaş dayandı artık yüze
Ömrümün son çağındayım.
(16.08.2003/Ankara)