Ben ah ben Şiiri - Hüseyin Celep

Benim hiç annem olmadı üç annem varken
İşte öylesine bir hiçlik, varlık içinde
Ne de bir babam oldu şefkatli ince yürek
Geldi geçti ömrüm,manevi darlık içinde

Onur duymalı insan,her neyi,kimi varsa
Bir evlat,bir kardeş, bir abi,bir baba
Gölgenden bile saklamadan,bu dediğin…
Sırtını yasladığın dürüst,düzgün bir akraba

Ah,mahirleri olmayan sessiz dünyam
Sustukça içimde büyüyen yalnızlığım
Gönlümde birikmiş bin türlü gam
Esrarında teselli bulduğum onca sızım

Ne bir gülüş,ne bir muştu var güzel bir dünden
Sen gidersin ömür gider, arkanda bir tek gölgen
Sen sensindir her zaman,yoktur senden başka
Ne bir ülkü yeşerir gönlünde ne bir yer açılır aşka

Temel kuru,temel çamur,gövde mayasız hamur
Ne üstünde bir bina kurulur,ne bir nimet sunulur
Ah şans,ah kader ya da tesadüfler,her ne iseniz
Hangisi doğruysa hepiniz melun, hepiniz densiz

İnsan kendisi gelmez, kendi bulmaz bu cihanı
Ne doğduğu yeri seçer ne de doğuranı
Ah bir annem olsaydı aklını sevdiğim
Bir babam olsaydı,canım babam,dediğim

Ben bir çoraktan çıktım,tek başıma, şerefli
Ben bir çölde var oldum sorumlu,saygılı, efendi
Ben fırtınalarla savaştım,hepsi tanıdık,benden
Ben kuru kökler üstünde kendi kendine yeşeren

Ben,ah,bu kahpe dünyaya fazla gelen ben…