Adam boyu umutlar ölüyor.
Yangın misali yakarken sevda
Yol boy ardından
Bir kınalı ceylan ağlıyor.
Dağlar ki çöle dönerdi;
Bir umut can verirken,
Bir yar giderken,
Bir yiğit kaldırımlara toz gibi çökerken,
Dağlar ki çöle dönerdi;
Hüzünlenmek hakkı olsa idi.
Bu sükut bir ok gibi bağrıma vuruyor
Yıkımlardayım görmüyormusun?
İsyanlardayım duymuyormusun?
Dağ mısın,taş mısın demeyeceğim sana
Dağlar ki çöle dönerdi;
Hüzünlenmek hakkı olsa idi,
Ben ağlarken….
Kayıt Tarihi : 4.3.2007 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hüzünlenmek hakkı olsa idi,
Ben ağlarken….
Dilinize sağlık sevim hanım boş kuru laflar değil anlayana çok şeyler var kaleminiz daim olsun
Haşim Kalender
Bu ne güzel benzetmeler...Bayıldım ben bu şiire..Tebrikler
dağlar sabır taşı olsaydı. çatlardı kınalı ceylanların göz yaşları düşerdi çorak topraklara. kınalı ceylanların göz yaşlarında yeserirdi umut çorak topraklarda.....
TÜM YORUMLAR (3)