Ben Ağladım, Kelkit Ağladı Şiiri - Erol ...

Seni beyaz gelinlikler içinde görünce
Bir düğüm atıldı boğazıma kısıldı sesim
Gamzeli yanaklarına mutluluk gözyaşı inince
Yıkıldı hayallerim tükendi nefesim

Sarmış yabancı kollar beyaz tenini
Kokluyor sensiz ben olamayan bana inat
Sarmaşık misali dolamış ince belini
Sarıyor, kokluyor, öpüyor bana inat

Orman yeşili gözlerinin içi gülüyor
Misafirlerinizi karşılarken
Gözünden iki damla yaş akıyor
Arkadaşların kınanı yakarken

Nikâh masasında yanında başka biri
Baygın gözlerle sana bakıyor
Senden sonra ha ölü olmuşum ha diri
Evet değişin yüreğimi yakıyor

Anlaşılan ben sokağının başında sabahlarken
Islak kaldırımlar döşek, taşlar yastık bana
Sen mesut yuvanda sıcak çayını yudumlarken
Gökyüzünde Ay ve börtü böcek yorgan bana

Bulunduğun şehirde ırmak coştu çağladı
Binlerce ateş yüreğimdeki yarayı dağladı
Koptu göz pınarlarımda azgın bir fırtına
Ben ağladım, Kelkit ağladı, sandım Dünya ağladı