Ben Ağladım Şiiri - Belgin Kistavul

Ben Ağladığımda
Ben ağladığımda, İstanbul'da yağmur yağıyordu
Ben yağmura ağladım, İstanbul bana ağladı
Sevmeyi bilemedim, belkide; sevilmeyi..
Herşeyi yazabilirdim önümdeki kağıda, bir seni yazamadım
Eğer yaşıyorsam senden uzakta, bilki; seni unutmadım
Akşam olduğunda yıldızlara bakıyorum,
Ve; engüzel, en parlağı sensin biliyorum..
Bazı şarkılar vardı; birlikte dinleyip dans ettiğimiz
Canın sıkılırsa onları dinle ve kendine gülümse
Hissederim ben uzaklarda olsam bile,
Akşam üzeri dışarıya çıkarsan eğer; kazağını al yanına
Üşürsün bilirim,sen üşürsen benim içim titrer..
Seni düşünmektir üşümek
Bunca zaman ençok neye kızdım biliyormusun..?
Sana kendimden hiç bahsetmeyişime..
Oysa ne kadar uysalmışım bir kedi gibi
Benim için kıyametin senin gittiğin an olduğunu
Ve; kimseyi seni sevdiğim kadar sevmediğimi..
Ölüm değilkidi ayrılığımızın sebebi, meğer ne kadar hata etmişim
Sen bana canım derdin, oysa sensiz bir can olacağımı düşünemedin
Artık sonu sen olmayan bir yola gidiyorum,ne ucu var, nede sonu
Olsun genede kusursuz bir aşkla sevdim seni....
Giderken bıraktığın kederler bana ders olsun diye........B.K