Ben Afrikalı Bir Çocuğum Şiiri - Nurzal ...

Afrikalı bir çocuğum,
Yüreğimden keder ve hüzün eksik olmaz…
Sadece ben değil,
İnsanlar da beni böyle kabullenmiş!
Hâlbuki ben;
Şelaleler gibi coşmak,
Irmaklar gibi akmak istiyorum.
Ve farklı sularda farklı renklerle cümbüşler oluşturmak,
İnsanlığı tanımak, sevmek,
Yüreği benim gibi çarpanlarla koklaşmak, konuşmak istiyorum.
Konuşarak, koklaşarak göletler oluşturmak
Oradan da denizler ve okyanuslar meydana getirmek,
Ve o okyanuslarda,
Sevgiye, barışa ve umuda yelken açmak,
Dünyayı karış karış dolaşmak, yüreklere sevgi doldurmak…
Suratlara gülücükler kondurmak istiyorum.
Suratlardaki gülücüklerden bin bir çiçekli bahçeler oluşturmak,
Ve o bahçelerde rengârenk çocuklarımla oynamak, hoplamak, zıplamak…
Duyun beni ey insanlık, duyun da kulak verin!
Açlık, susuzluk, sefalet istemiyorum.
Savaş, silah ve kan da istemiyorum.
Topraklarımızı artık bunlar işgal etmesin.
Ne olur artık bizim de bahçelerimizde çiçekler açsın.
Gül bahçelerimiz,
Lale bahçelerimiz olsun.
Mis gibi kokan şehirlerimizde
Çocuklarımızın pamuk gibi ellerinden
Bıkmadan, usanmadan defalarca öpelim.