Seviyorum deyip üzerine güzelce toz pembeyi serpen sen
Ne oldu bulutların yağmur olup üzerime yağarken
Beni Bir herşeyin bir hiçbirşeyin diye saklarken
Oyuncağın mı kırıldı çocuk hevesin kaçmışken…
Yüreğim ağırdı ,hafife aldığın sözlerime rağmen,
Sen ilerledikçe su aldı kayık, umut denizindeyken,
İki ayak üstünde karada yan tana yürüyemezken
Boşa çektiğin küreklerin, hesabını sor maziden .
Elinden değil gönlünden tutmuştu ümitlerim
Yaz sıcağında,buz keser ,yine üstüne titrerdim,
Bir damla yaş olsa akmam gözümde sabitlerdim
Kalbimi bin parçaya bölüp de kalpsiz diye seslendin
Bırak hayata bomboş gözlerle eşlik edişlerimi
Hadi geriverebilir misin bir nebze yaşama sevincimi
İçimi sancıtan tüm vazgeçişlerin ,tükenmişliğini
Vicdanın affetsin Allar affetsin ben affetmem seni..
İrem Aslan
Kayıt Tarihi : 15.10.2021 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün bir önemi yok aslında...
Ne söylemeli ne de duymalı...
Neden kırar ki insan sevdiğini?
Sarılmak dururken ömrünün sonuna kadar
Affetmeniz dileğimle
Tebrikler
Değerli yorumunuz için Teşekkür Ederim Bekir Bey saygı ve selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)