Ben adam olamadım anne
insanlar neden acımasız,neden riyakar?
hangi dünyada yaşıyoruz
sen gittin gideli hiç bir şey değişmedi
ben yine adam olmadım anne
sen gittin onbeş yıl oldu gittiğin günki yaşına onbeş kaldı anne
neden sevgiler yalan,dostluklar yüze gülmelik,herşey maddi
hiçmi kalmadı insanlık?
ben maddi,manevi yine adam olamadım anne
biliyormusun ilk sesli hıçkırıklar sen gittiğinde başlamıştı
ondan sonra gözyaşım hiç kurumadı anne
kimse beni anlamıyor,senden başka anlamadı anne
sen yaşlıydın mürüvvet görecektin ya hani
beni 18 inde evlendirip çocukluğumu bitirip delikanlılığıma geçmeden
ne çocukluk ne delikanlılığımı yaşadım anne
askerden dönmeden iki torun gördün,ama mürüvvetimi gördünmü anne?
kimselere anlatamıyorum,kimseler anlamıyor beni anne
sen gittin herşey bitti kimseler sormadı halimi bu nasıl bir dünya anne?
göremedin mürüvvetimi,göremediğim çocukluğum delikanlılığım gibi anne
az kaldı bunu hissediyorum,adam olamadığım dünyada
bende yanına geliyorum anne..
Ali kılıç
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 00:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!