BEN ACILARIMIN HAKKINI VERDİM...
Ben acılarımın hakkını verdim.
İçimdeki coşkun sel gibi,
Sığmaz oldum kabuğuma.
Benmi ağır geldim dünyaya,
Dünyamı ağır geldi bana.
Dün gece yürüdüm ıssız sokaklarında,
Gecenin zifirine inat.
Bilsen ne ümitler öldü yüreğimde,
Şu soğuk kış gününde.
Bir gece herkes uyurken,
Gitmek istiyorum bu şehirden.
Kimseyi kırmadan, incitmeden, yüreğimin beni götürdüğü yere.
Ne adım, ne de adres bırakmadan,
Gitmek istiyorum buralardan.
Çok uzaklar çekiyor şimdi canım.
Bir hüzün cenresi düştü yüreğime.
Ayrılık mı yaklaştı,
Yoksa'ki ölüm mü.
Söz&yazar Nazife ılıkcı 02/03/2022
Nazife IlıkcıKayıt Tarihi : 1.6.2022 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazife Ilıkcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/01/ben-acilarimin-hakkini-verdim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!