Düşündüm de İlkokul çağlarında ki bir çocuk nasıl aşık olurmuş
Şimdi belki de dersin ki sen ne acaip bir çocukmuşsun
Sen demeden ben söyleyim evet ben acaip bir çocuktum
Öğretmen ders anlatırdı ben hep seni düşünürdüm
O yüzden matematik üç diğer notlar hep dörtte kalırdı
Ne notum ile beşe ne de senin ile başa çıkmayı başarabildim
Sana anlataca o kadar çok şeyim vardı ki
Cesaretim yoktu ya da ne bileyim çocuktum işte anlatamadım
Sanki dersin boğazıma düğüm çalmışlar da
Yüzlerim kıpkırmızı oluyor dilim dolaşıyordu
Bir türlü anlatamazdım anlatamadım da zaten
Dedim ya ben acaip bir çocuktum hala da öyleyim
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muammer Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/11/27/ben-acaip-bir-cocuktum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!