Ben aç, uzakta ve sen dururken her şeyin ...

Ben ölmeye aç,
ölmeye
sevip söylemeye aç,
sevmeye
düşünüklerimi de yazmaya açım,
sana söylemeye...

Uzakta,
sanki bir karartı içinde,
uzakta, sanki hiç gelemeyecek
uzaktan veda edecekmiş gibi, yada hiç yaklaşmayacak gibi...

Dururken öyle uzakta, aklımdan geçmeyen kalmıyor
dururken, yada durmaz ufka dönerken,
hep bulunduğum yerde, stabil bir anlam yüklüyorum olanlara
ve yazılı her materyalde, bir şekilde öyle uzaktan da olsa
bana bakıyormuş gibisin,