Yürek yangın yeri otağım talan
Suratlar maskeli lisanlar yalan
Dalından yaprağı düşürüp çalan
Rüzgârın ardında savrulmuşum ben
Kocaman yüreğim sarsılmaz dağdı
Dertler derya olup üstüme yağdı
Karamsar hallerim beynimi sağdı
Günahkâr bedende kavrulmuşum ben
Keşkeler yapıştı kirli yakama
Meramım Büyüktür sığmaz makama
Son bir kez bakarken dönüp arkama
Gül gibi dikenle çevrilmişim ben
Bu devri devranda dolandım durdum
Kendimce tozpembe hayaller kurdum
Topyekûn yıkılmaz muhkem bir surdum
Bir fiske yemeden devrilmişim ben
Kayıt Tarihi : 6.2.2017 16:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alptekin Topal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/06/ben-980.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!