Ne iflasım vardır ne de kayıbım
Servetim sırtımda yürüyorum ben
Silâh üretmedim yoktur ayıbım
Özgürlüğe doğru varıyorum ben
Ufuktan öteye yol alacağım
Çağın ötesinde çağ bulacağım
O çağda bin asır ben kalacağım
Gayrı son hedefi tarıyorum ben
Tüm atmosfer dize geldi yürüdüm
Buz dağıydım ateşimle eridim
Dünya kurulmadan yine var idim
Evreni avucumda görüyorum ben
Işık hızı ile yolu bitirdim
Kâinatı bu tabutta götürdüm
Âlimin elinde tek bir satırdım
İlimle kürreyi örüyorum ben
Turanî Baba’yım halktan biriyim.
Karıncadan küçük devden iriyim.
Babamdan ileri dölden geriyim.
Nazım Hikmet gibi duruyorum ben.
Kayıt Tarihi : 5.10.2012 22:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!