Yalnızlığı yalnız bırakamadım,
Onunla her anı yaşıyorum ben.
Yıllar eskise de dertleri taze,
Her gün bir yarayı kaşıyorum ben.
Bendeki olan dert dertlerin piri!
İçimdeki öfkem kendimden iri.
Doldurdum heybeme eski günleri,
Sırtımda ağır yük taşıyorum ben.
Adın bende hasret soyadın hüzün,
Yazmakla bitmiyor sitemim sözüm,
Sanmaki unutur görmezse gözüm,
Eski resimlere bakıyorum ben..
Sen gittin gideli günlerim kara,
Yokluğun içimde kapanmaz yara,
Bıkıp usanmadan çıkıp yollara ,
Saatlerce durup bekliyorum ben..
Kayıt Tarihi : 6.1.2018 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bayar Özgündüz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/06/ben-920.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!