Ben Şiiri - Tahir Altunay

Bir yok olan sevdanın ardında kalan,
ben mişim meğer yıkılan,kahrolan.
Yıldız gibi kayarken ellerimden ayrılığa,
ciğerimin sökülüşü,sana dokunmamış bile...
Benmişim meğer yıkılan kahrolan..
Benki her akşam oluşunda,
sararan çiçek gibi boynu bükük,
perişan,çaresiz,
benki,yitik bir yüreğin son çırpınışı,
derine dalan gözlerin ağlayışı,
ben ki,garip,benki sensiz,tek başıma ve çaresiz...
Ben ki sensiz ve sessiz...
Kalmışım gibi kimsesiz....