Ben Şiiri - Bahattin Tonbul

Tel tel olmuş saçınla,sürgün edilendim ben
Güneşten korkuyorum,yüreğimi delen sen
Bastığım gökkuşağı,sevdamızı bükmeden
Renk renk salınır iken,içine gömdüğün ben

İndirdin gözlerini,bana bakmadın güzel
Parmak ucunda ateş,kirpiklerin çok özel
Anne şefkati ile,cellatın başta gezer
Emaneti sende tut,içine gömdüğün ben

Abuk subuk zulüme,şahadetin gülümser
Yaşama sevincimdi,sevdan ruhumda eser
Kadere boyun eğmiş,yar bensiz nasıl gezer
İki damla gözyaşı akıttığın yine ben

Kurban edipde gittin,çağladı hıçkırığın
Bübül kafeslerine,fışkırdı pıskırığın
Sürgün edilen keklik,dağ kokusu kırığın
Dilsiz kavallarına,üflediğin o can ben

Dağ çiçeği kokusu,saçlarından çıkıyor
Örselenmiş yüzünü,gözyaşların yıkıyor
Karlı dağın peşinde,seven gönül akıyor
Ayak izlerin ile,taşıdığın o ten ben

Dumanlıydı başımız,basmaya korktuğumuz
Sevda üç harfi yırttı,ateşle yaktığımız
Ağladı kelimeler,dipçikle sarktığımız
Ezilen düşlerinde,kaybolacak yine ben
Bahattin Tonbul
28.1.2012