Ben Şiiri - Yusuf Celal Gölpınar

Ben geceyim, ben sessiz gece
Bir tarafım karanlık ve mahzun
Bir tarafım mehtap ve umut dolu.
Ben geceyim, sessiz ve mahzun
Ben geceyim, sevgiyle aydınlanmayı bekleyen.
Karanlıklarda aradım ışığı
Karanlıklarda kaybettiğim mutluluğu
Karanlıklarda aradım bir güneş umuduyla.
Ben geceyim iyi yürekli,
Hep yüreğimden verdim amansızca
Hep insanı sevdim gönlümün elverdiğince
Başka mutsuz yüreklere mum oldum bu halimle
Ben güzel yürekli geceyim tüm asaletimle
Benim ayım ve yıldızım sevdiklerim
Benim güzel mehtabım canlarım
Severse güzel sever
Bu coşkun yüreğim.
Ben geceyim, beni aydınlatsın isterim
Sevgi ateş böcekleri.
Ben güzel mehtabım sevdiğime
Meltemlerle mutluluğu taşıyan
Ben güzel geceyim, ağlarken içinden ağlayan
Sevgiyi demet yapıp sevdiklerine sunan
Ben sessiz ve mahzun geceyim ama azimli ve güçlü
Yüce dağlar içimde kaybolur okyanuslar kaybolur
Ben severim yüreğim sever
Sevenlerim beni çok sever.