Cennet denen rüyaya kaptırıp kendimi,
Bir insan özünde unutulup gitmekten,
Tatlı düşler görürken bir vakit,
Kabuslarla silkinip uyanan ben,
İsyanım dile gelip yüksek perdeden,
Kaybolup gitme korkusu varya hani,
Ateş çenberinde akrep misali,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla