Ben...!
Ben...Ben...Ben...!
Bendim yanan körüklerin içerisinde eriyen
Örs üstüne konulup tokmak çekiçle ezilen
Vur ha vur durmadan dövüldükçe dövülen
Yine bendim kaderiyle baş başa terkedilen
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta