Küçük bir kız iken ne isem
Değişmedim aynıyım ben
O da deliydi ben gibi
Ama söyleyemezdi hiçbir şeyi
Aklından geçenler beynini kemirse bile
Büyüdükçe akıllandım mı?
Yok yok büyüdükçe …
Büyüdükçe ne oldu bana
Yavaş yavan delirdim mi fark etmeden
korkularımı yendim teker teker
Daha az her gün daha az düşünür oldum
Nazlı bir çiçek gibiydim hani
Dokunsalar incinirdim küserdim
Belki kururdum kendi kendime
düşünceler içinde boğulurdum
beynimde kopan fırtınalar içinde
ağlardım kırılırdım sessiz susardım her şeye
kurduğum hayallerle avuturdum kendimi
Peki ya şimdi
Kuru bir yaprak gibiyim
Dalından kopamayan
Onca rüzgara inat….
Kayıt Tarihi : 11.1.2009 01:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kuru bir yaprak gibiyim
Dalından kopamayan
Onca rüzgara inat….
Çok harika dizeler okdum.Akıcı ve güzel.Yüreğinize sağlık.Saygı ile
TÜM YORUMLAR (4)