Ben. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Bana sorar isen kim olduğumu,
Yaratan Mevla’nın bir kuluyum ben.
Bakma güldüğüme konuştuğuma;
Yaşıyor görünen yer ölüyüm ben…

En büyük darbeyi alıp yılmayan,
Muhasebe tutup hesap bilmeyen;
Dünya hevesine karar kılmayan;
Daneye bürünen zır deliyim ben.

Gâh yılmaz alperen ordular bozan,
Gâh oltaya düşen akılsız sazan.
Bazen abdal derviş sarhoşum bazen;
Harabat ehlinin sır diliyim ben.

Kıvılcım olmadan kora yansam da,
Keremdeki külü özüm sansamda
Hayal aleminde havalansam da;
Mecnunum Leylinin har çölüyüm ben.

Etem-iyim bakmam niçin nedene,
Yalvarmam sırtını dönüp gidene.
Türküm Türklüğümden nefret edene;
Hışım gibi inen zor doluyum ben.