Ben Şiiri - Akif Tütüncü

Yeşilyurdun dokuma tezgâhsız mahallesinde büyüdüm
Hep elmaları, kirazları, limanda yolcu ederken gördüm
Kasaların arka bahçe çocuğuydum hep
Küçük Moskova’ydı adı o zamanlar, ondandır direnişçiliğim

Asfalt değildi yollarımız daha, arabaysa bir tek murat 131
Netekim tahtaya kalkmamıştı daha devrimciler
Komşu köy mü Yakınca denen benden çok uzak anamın yurdu
Her gidişimde dokuz yaşımda dayak yerdim sözde komünistim ya
Adını bile söyleyemezdim daha

İlk hayatın gerçeğini komşuya bomba atılınca anladım
Görüşünü öldürmeye çalıştılar
Bombanın yapamadığını bir darbe yaptı
Bomba atanda atılanda şimdi aynılar
Bir tek ben değişmedim
Hala dokuz yaşımda
Ayağını bağladığımdan kaybettiğim kuşun yasındayım
Özgürlüğe düşkünlüğüm ondan