Ben Şiiri - Mustafa Utku Yılmaz

Kendimi kendime anlatamadığım gibi
Hayatı tanımadan hayata atılmak gibi
Yaşamaya çalıştığım bir gün gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Ne biçim şu dünya ki alışamadığım insanları gibi
Sevmeyi bilmeden aşkı yaşamak gibi
Sevdiğimi sevdiğime anlatmak çok zor gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Sevmek istiyorum nasıl sevileceğini bilemediğim gibi
Sevmeyi öğreten biri olsa da seveyim onu deli gibi
İnanın bir kusurum olmadı anlattıkları gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Hayatı kolay yaşadım zorluklarla savaşamadığım gibi
Zorluklar karşıma çıkınca her şeyden kaçtığım gibi
Seni görünce de olduğum yerde öylece kaldığım gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Beni tanımadan gördükleri kadarıyla değerlendirenler gibi
Onlara teşekkür ediyorum beni o kadar eleştirdikleri gibi
Doğru söylüyorlar insanlık için ne yaptım ki şu sevgisiz dünya gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Doğruymuş, hayat uzun ince bir yolmuş annemin anlattığı gibi
Uzun ince ama sonunu getiremeyecekmişim gibi
Daha kimden, ne istediğimi bilemediğim gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Düşünmeden konuştuğumdan babamın kızdığı gibi
Gözümde çok büyüttüğüm bir ben ve bir sen gibi
Hiçbirine karar veremediğimden bilgisiz biri gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Çok gün görmedim yaşadığım bu günler gibi
Çok okumadım, çok araştırmadım sen kimsin diyenler gibi
Onlara çok iyi bir cevabım var cevap vermemek gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Çok çalıştım, işte başardım diyemediğim gibi
Şimdi okuyorum, görüyorum kimsenin göremediği gibi
Ama derdimi anlatamıyorum sana nasıl anlatamadığım gibi
Sana söyleyemediğim yalnız bir ben varım.

Yazıyorum seni yazılara sığdıramadığım gibi
Yazdıkça yazasım geliyor içimden geldiği gibi
Seni öyle bir sevmişim ki nasıl sevmişim anlamadığım gibi
Şimdi bile, sevdiğini söylemen bana yeter gibi
Sana söyleyebildiğim kadar yalnız bir ben varım.

(Temmuz 2003)