Dört duvar arasında geçer yalnızlığım
Çıkmam sokağa çıkamam
Çünkü dışarıda sahte aşk ırmakları
Çölde su görmek gibi bir şey
Kendine bağladıktan sonra kaybolan
Ardından ağlatıp, inleten
Zalim bir şeydir,
Aşk denilen şey!
Gerçekler hep saklı kalır
Yalanlar cirit atar ortalıkta
Âşık olan insan bir çift söze inanır
-Seni seviyorum—
Bu söze kim olsa inanır…
Bir gün bir gece yarısı bir bakmışsın ki
Seni seviyorum diyenler
Kapıyı usulca kapatıp gideler
Yinemi dersin
Yinemi beni buldu?
Bir yara bir dert daha eklenir
Bitmeyen gönül çığlıklarına
Dışarıda sevmek kolay sevilmek çok zor
Ben bu yüzden çıkmam sokağa
Çayımı demler sigaramı yakarım
Yanıma da aldım mı bir kalem bir kâğıt
Mahkûm olurum dört duvar arasına
Bir kendim, bir yalnızlığım
Ve birde inleyen gönül çığlıklarım…
01,08,03 11,08
Timuçin BeyazKayıt Tarihi : 3.5.2008 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğinize sağlık çok güzeldi gerçekten.
(Ne demek istedigimi sanirim anlatamadim, degil mi?..)
TÜM YORUMLAR (11)