Martılar uçarken İstanbul’un engin denizinin üstünde,
Vapurun bıraktığı izler geldi aklıma.
Martılara simit atan çocukların geleceği esti rüzgarlarda...
Yüreğimde geçmiş dünün umutları,
İçimde geleceğin burukluğu.
Acıyorum kendime bazen...
Düşündüğümü yazıyorum bembeyaz kağıtlara sessizce ve paylaşıyorum bunları sizinle.
Tek umudum kalemim kendimce....
Kayıt Tarihi : 15.5.2012 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!