Ben;
Hiçbir şehri böyle sevemem.
İçinde nice acılar yaşadımsa,
Kalsın isterim hep aynı yollarda,
Adımlarımı saymadan edemem.
Ben hiçbir şehri,böyle sevemem.
Ben;
Hiçbir dostu bir anda silemem.
Arkadan vurulmuş olsakta.
Hiç unutmam güzel yüzleri,gelir aklıma.
Düşünmem nasıl oluru; ah bilemem
Ben hiçbir dostu bir anda silemem.
Ben;
Hiçbir öfkeyi içimden geçiremem.
Acısı ta dibe vurmuş olsada.
Korkarım ardımdan söz açılsa.
Yüzüm umursamaz görünemem
Ben hiçbir öfkeyi içimden geçiremem
Ben;
Hiçbir kadını böyle sevemem.
Hem iyi huyu hem güzelliği olsa.
Soyu o en asillere dayansa;
Ben senden ah vazgeçemem.
Ben hiçbir kadını böyle sevemem.
Kayıt Tarihi : 19.3.2008 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güven Sabuncuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/19/ben-542.jpg)
içindeki sevgiyi saygıyı ve hoşgörüyü dizelere dökmüş...
mükemmel bir şiir çıkmış ortaya...
içtenlik ve samimiyet kokan...
selam ve saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)