Ben Şiiri - Ömer Şancı

Ben geldim yalnızlığım,
Uzun yoldan.
Dizlerim titriyor yorgunluktan,
Ayaklarıma dikenler,
Toz toprak bulaşmış.
Ben geldim.
Artık umarsızım, çok yorgun,
Üzerimde onun aldığı kazak,
Öyle ağır o kadar kirli,
Kendimi içinde kaybetmişim.
Yalnızlığım ben geldim.
Artık mektup yazacağım kimse kalmadı.
Balığı olmayan göl gibi umarsızım.
Kaybolduğum her yoldan,
Kurtulup geldim.
Ruhumu tenimden koparıp bıraktım orada
Geriye kalanı alıp geldim.
Paralandığım yerlerden,
Kopup geçtiğim yollarda,
Tüm pınarlar kurumuş,
Dikenler bürümüş.
Yaralarıma,
Yanıklarıma,
Acılarıma merhem buldum.
Sessizliği sürüyorum her yanıma şifa diye.
Ben geldim yalnızlığım,
Ben …
Kimseler duymasın,
Yarı gecelerde geldim.
Ezgisi olmayan sözleri azık ettim,
Kimselersiz yerlere geldim.
Bekliyordun,
Aç, azgın bedenimi aldım geldim.