Ben ne haldeyim, bak gör.
Kuruyan ellerim, çatlayan dudaklarım
ve çağresizliğim...
Bir köşeye terk edilmiş
Anası olmayan çocuklar gibiyim.
Ben ölüler dünyasında yaşayan,
Cansız hayatın karanlığındaki,
Yıkılan gölgelerin,
Korkunç sessizliğin!
Ben eski uygarlığın terk ettiği,
Unutulan yıkık şehrin
Issız yerlerindeki
Kuruyan ağaçlar gibiyim.
(Ömer TURAL // 1978 Muğla)
Ömer TuralKayıt Tarihi : 3.1.2008 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!