Ben... Şiiri - Seçil Karagöz

Yıl bin dokuz yüz elli, üç eylül pazar;
Bir yeşil gözlü doğdu, değmesin nazar...
Çekeceği çileler var azar azar;
Zeki fakat az tembel, zekâ ne yazar...

Okumayı, yazmayı çabuk öğrendi;
İlk, orta, lise, yüksek; herkes imrendi...
Çocukluğunda bile çalıştı durdu;
Önemsiz konulara pek kafa yordu...

Yalan ve özentiden hep durdu uzak;
Hayat lâbirent gibi dopdolu tuzak...
Yardım et, kötülük bul, atsınlar kazık;
Abesle iştigal et, vah vah çok yazık...

Üç meslek ve üç mesken aldı ömründe;
Nice aslan yatardı onun gönlünde...
Küçük kaçamakları oldu özünde;
Dengini bulamadı, durdu sözünde...

Müzik, şiir ve lisan hep meşgul etti;
Birkaç eser bıraktı, canına yetti...
Az ve öz öğretirdi, seneler geçti;
Yalnızlığı severdi, yolunu seçti...