Ben Şiiri - Tamer Güler

ağaçlar savruldu alabildiğince
kuşlar hep özgürdü
şiirler okudular
penceremin önünde

toprak susuzluk çekmedi
açlıktan ağlamadı köpekler
küçücük bir kemik parçasını,
günlerce kemirdiler.

doğa hiç küsmedi bana,
ne versem
iade etti fazlasıyla.

yine de göremedim
duvarlardan öteyi.
neyle karşılaşırım yarınlarda
hiç bilemedim.
aç kaldım, susuz kaldım,
sensiz kaldım hatta,
bir köpek kadar, bir kuş kadar olamadım...