Üstünde dünyanın ben,
Altında yaşam.
Altına inerken ben,
Umut ettim umut var diye.
Altına geldim,
Yaşam duruyor yaşanmamış,
Umut yok.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Keşke parayla satın alınabilse. Güzel...
Sayın şair: Umut parayla alınabilirmi...ekilebilirmi,,,,sebepsizse yeşerebilirmi....hayatın üstündede aynı .altındada aynı ........
Umut derken gelecek diyoruz.
umut derken sevgi diyoruz....
umut derken yaşam diyoruz....
Bunları almaya hangi paranın gücü yeteki.......
Ama yinede yaşam umutsuz ...insan ümitsiz yaşamaz mış .....dilerim tüm umud ettiklerinize kavuşursunuz=)))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta