Bir kitabın orta yerinde üşüdüm dün
Sabit karakter özellikleri gösteremeyen tuhaf adamları
Kalbimin neresine koyduğumu bilmediğim çok eski yaramı düşündüm
Hastaydım, devamlı Hastaydım
İç dünyamın cehenneminde kavrulurken tek başımaydım
Sırtımı yasladığım duvarlar üzerime çökerken de öyle
Bir şiirin ortasında üşüdüm dün hatırlamıyorum ne kadar çok yazdığımı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Nasıl üşünmesin ki her yan hüzün her yan kan revan diz boyu acı
.
.
teşekkür ederim
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta